«Καλός ήταν ο Παχατουρίδης… αλλά δεν βαρέθηκε… να είναι δήμαρχος… Εμείς τον βαρεθήκαμε και ας καταλάβει ότι θα πρέπει να αλλάξει και αυτός και οι τριγύρω του…»… είναι μέσες άκρες όσα έχουν αρχίσει και εκφέρονται σε χαμηλούς ακόμη τόνους…
Το νεράκι έχει αρχίσει να τρέχει σχηματίζοντας προς το παρόν μικρό σχεδόν αόρατο ρυάκι… Σιγά θα πει κάποιος αμφισβητών όλα τα ποιο πάνω…
Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι…: Και αν δεν σταματήσει.. αλλά γίνει ορμητικό ρέμα και καταλήξει σε τσουνάμι…; Ο χρόνος υπάρχει…
Το μόνο δύσκολο σε όλα αυτά είναι ότι οι πολιτικοί ελιγμοί που μπορεί να κάνει πλέον ο κος Παχατουρίδης έχουν σχεδόν εξαντληθεί… και ας μην «καθίσει» κανείς πάνω στο 72% του 2019 γιατί θα εκπλαγεί…
—————-
Στο Περιστέρι σήμερα, το πολιτικό πεδίο είναι απόλυτα καθαρό, χωρίς τίποτα να σκιάζει τόσο την πολιτική κυριαρχία του κ. Παχατουρίδη, όσο και το μέλλον του στα κοινά της πόλης, σε σημείο που κατά τους γνώστες τις τοπικής πολιτικής σκηνής το «παίγνιο» να εστιάζεται στο όχι ποιος θα είναι ο μελλοντικός αντίπαλος του για την Δημαρχία, αλλά ποιος θα είναι ο εκλεκτός διάδοχος στον οποίο θα δώσει το «δαχτυλίδι», όταν και όποτε ο ίδιος αποφασίσει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση… αν και ο ίδιος έχει αναφέρει ότι η «δημαρχία» δεν είναι γι’ αυτόν αυτοσκοπός αλλά το «ψώνιο» του… Πιθανόν αυτό να είναι και το μυστικό της, -από το 2002 και μετά-, κυριαρχίας του στα τοπικά πολιτικά δρώμενα…
Και αναφέραμε το «δαχτυλίδι» της διαδοχής, γιατί παρότι στο εσωτερικό της παράταξης του έχουν σημειωθεί κατά καιρούς ομαδοποιήσεις για την επόμενη μετά Παχατουρίδη ημέρα, είναι τόσο μεγάλη η κυριαρχία αλλά και η επιρροή του σε όλα τα μέλη της που κανείς δεν τολμά να τον αμφισβητήσει…
Δεν θα μπορούσε, όμως, να μην γίνει αναφορά και στην αντιπολίτευση που έχει απέναντί του ο κ. Παχατουρίδης… Γι’ αυτήν κυκλοφορεί στα παραπολιτικά στέκια της πόλης το πολιτικό ανέκδοτο που λέει συνοπτικά: «Αν ο θεός ρωτούσε πριν τις τελευταίες εκλογές τον κ. Παχατουρίδη, ποια αντιπολίτευση θα ήθελε απέναντί του, αυτός θα δυσκολεύονταν να επιλέξει διαφορετικά από αυτή που «έδωσε» η κάλπη».
Ίσως εκεί βασίζεται και η «απόλυτη» κυριαρχία στα δημοτικά πράγματα της πόλης του Ανδρέα Παχατουρίδη… άσχετα αν κανείς διαφωνεί ή όχι με την πολιτική του…
Διαδοχή ή κληρονομικότητα
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, που θα μπορούσε να προσδιοριστεί ότι ορίζεται από την αρχή του 2020, πληθαίνουν διαρκώς οι πληροφορίες ότι ο κος Παχατουρίδης, προσπαθεί, -ομολογουμένως με πολύ διακριτικότητα σε ότι αφορά την τοπική κοινωνία-, να προωθήσει ως φυσικό διάδοχό του στην πολιτική δημοτική παράταξή του πολύ στενό συγγενικό του πρόσωπο, γεγονός που προς το παρόν κρίνεται από τους έχοντες γνώση των πραγμάτων που έρχονται ως νεποτισμός… αφού η «κληρονομικότητα» στην Ελληνική Δημοκρατία, ακόμη κι αν έχει την έγκριση των ψηφοφόρων, δεν θεωρείται ότι και το καλύτερο από την ελληνική κοινωνία, με την στήλη να αδυνατεί να μεταφέρει όλα όσα φθάνουν σ’αυτή ως κριτική για την συγκεκριμένη περίπτωση…
Από την άλλη, η πολιτική παράταξη που έχει κυριαρχήσει από το 2019 στην κεντρική πολιτική σκηνή, έχει κατά πληροφορίες εκπέμψει προς τον νυν δήμαρχο της πόλης ότι «ναι… θα στηρίζει την ανανέωση προσώπων στα δημαρχικά αξιώματα… όχι όμως τα τυχόν φαινόμενα νεποτισμού και «κληρονομικότητας» διαδοχής…».
Αυτό, όμως που είναι βέβαιο και ταυτόχρονα περίεργο, είναι ότι «ανησυχίες» της ηγετικής ομάδας που διαχρονικά έχει πλάι του ο κος Παχατουρίδης, για το τι μέλει γενάσθαι και ποιος θα είναι αυτός που θα ηγηθεί την επόμενη ημέρα μετά την αποχώρησή του από τα κοινά, έχουν πάψει εδώ και πάρα πολύ καιρό να «κυκλοφορούν», ακόμη και σε προσωπικές ιδιωτικού χαρακτήρα συζητήσεις των εν δυνάμει ενδιαφερόμενων διαδόχων, που για την αλήθεια των πραγμάτων είχαν στο παρελθόν, ακόμη και πριν τις εκλογές του 2019 εκδηλώσει ενδιαφέρον…
Φυσικά, όλα αυτά θα αποτελέσουν το ποιο καυτό θέμα πολιτικής συζήτησης στα τοπικά δρώμενα, τους επόμενους μήνες και μέχρι λίγο πριν τις επερχόμενες εκλογές του Οκτωβρίου του 2023, εφόσον υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που θα άρει το απαγορευτικό νέας υποψηφιότητας του κου Παχατουρίδη…, εκτός και αν έχει ήδη υπάρξει χωρίς να έχει γίνει γνωστό…
Η τοπική κοινωνία
Για κάποιους λόγους, που προς το παρόν δεν είναι εξηγήσιμοι με ορθολογικά πολιτικά κριτήρια και στοιχεία, η τοπική κοινωνία δείχνει ή μάλλον εκπέμπει μηνύματα ότι «βαρέθηκε» την πολιτική παρουσία και κυριαρχία των ίδιων προσώπων εδώ και μία 20ετία, παρότι αναγνωρίζει το «έργο που έχουν επιτελέσει…»…
Κύριο κριτήριο και επιδρών στοιχείο σ’αυτή την ανεξήγητη και μη κατανοήσιμη για πολλούς κοινωνική στροφή, -προεξάρχουσας της ηλικιακής ομάδας 25-50 ετών-, που τείνει να μετασχηματισθεί σε ιδιότυπο πολιτικό ρεύμα κατά του δημάρχου Παχατουρίδη και της ηγετικής ομάδας του, είναι η αλαζονία που επιδεικνύουν στην άσκηση ή μάλλον στην μη άσκηση της «εξουσίας» που τους έχει παραχωρηθεί δια των εκλογών, σε ότι αφορά την ορθή διαχείριση των κοινών και τις πρακτικές που αφορούν την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των δημοτών…
«Καλός ήταν ο Παχατουρίδης… αλλά δεν βαρέθηκε… να είναι δήμαρχος… Εμείς τον βαρεθήκαμε και ας καταλάβει ότι θα πρέπει να αλλάξει και αυτός και οι τριγύρω του…»… είναι μέσες άκρες όσα έχουν αρχίσει και εκφέρονται σε χαμηλούς ακόμη τόνους…
Το νεράκι έχει αρχίσει να τρέχει σχηματίζοντας προς το παρόν μικρό σχεδόν αόρατο ρυάκι… Σιγά θα πει κάποιος αμφισβητών όλα τα ποιο πάνω…
Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι…: Και αν δεν σταματήσει.. αλλά γίνει ορμητικό ρέμα και καταλήξει σε τσουνάμι…; Ο χρόνος υπάρχει…
Το μόνο δύσκολο σε όλα αυτά είναι ότι οι πολιτικοί ελιγμοί που μπορεί να κάνει πλέον ο κος Παχατουρίδης έχουν σχεδόν εξαντληθεί… και ας μην «καθίσει» κανείς πάνω στο 72% του 2019 γιατί θα εκπλαγεί…
—————
Υ.Γ. Για την αντιπολίτευση του Δήμου και την συμπεριφορά της απέναντι στον Ανδρέα Παχατουρίδη και τα πεπραγμένα του σε επόμενο σημείωμα… Ως τότε ας «κοιμούνται» ήσυχα και ήρεμα… Έτσι κι αλλιώς η θητεία τους έχει αρκετό χρόνο για να εξαντληθεί έως το 2019… Μέχρι τότε θα φέρουν και τον τίτλο «δημοτικός σύμβουλος», που πιθανόν για ορισμένους από αυτούς είναι και το μεγαλύτερο επίτευγμά τους…
Νίκος Παρίκος
