Είναι εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο έχει καταφέρει να «περνά» στους δημότες της πόλης, -ανεξάρτητα της πολιτικής τοποθέτησης τους, ως προς τα πολιτικά κόμματα της χώρας-, ότι όλα τα καλά που συμβαίνουν στην πόλη είναι αποκλειστικά δικό του έργο, ενώ όλα τα δεινά που αυτοί περνούν οφείλονται στις πολιτικές των εκάστοτε Κυβερνήσεων…
Έχοντας διαγνώσει, από την εποχή που ήταν ακόμη αξιωματική αντιπολίτευση, ότι δήμαρχος δεν γίνεσαι από το ουσιαστικό έργο που παράγεις για τους δημότες και την πόλη σου, αλλά από το «φαίνεσθε», επικεντρώθηκε στα μεγάλα λαμπερά έργα του κέντρου της πόλης και κυρίως στο επικοινωνιακό παίγνιο της προβολής, όντας πλέον ο αρχιμάστορας σ’ αυτό για όλους τους πολιτικούς, όλων των βαθμίδων εξουσίας…
————————-
Στους αυτοδιοικητικούς κύκλους, αλλά και σ’ αυτούς της κεντρικής πολιτικής σκηνής, διαρκές θέμα συζήτησης είναι το «φαινόμενο» Παχατουρίδης… Πανίσχυρος εδώ και πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα πολιτικά, φοβίζει ακόμη και πολιτικούς με πολύ μεγάλη ισχύ και θητεία στις υπουργικές καρέκλες, ακόμη και πολιτικούς αρχηγούς που σε κάθε ευκαιρία σπεύδουν να φωτογραφηθούν μαζί του…
Πανέξυπνος πολιτικά, αρνείται να κάνει το βήμα, προς την κεντρική πολιτική σκηνή, παρά το τραγούδι των σειρήνων, ενώ αρνήθηκε ως γνωστόν to 2014 να είναι υποψήφιος για την Περιφέρεια Αττικής…
Πολλοί τον συγκρίνουν με τον πάλαι ποτέ φτερωτό γιατρό, πανίσχυρο και λαοφιλή δήμαρχο για πολλά χρόνια στην Θεσσαλονίκη, αν και τους διαφεύγει ότι η πτώση ή μάλλον η απότομη και βιαία αποκαθήλωσή του τελευταίου, οφείλεται κατά κύριο και βασικό λόγο στην πολιτική αλαζονία που του έδινε η «λαοφιλία» του, με αποτέλεσμα να «χάσει» των έλεγχο της ομάδας του, με τα γνωστά αποτελέσματα…
Αντίθετα, ο κ. Παχατουρίδης, όπως φαίνεται από την μέχρι τώρα πολιτική συμπεριφορά του, αλλά και τη διοικητική διαχείριση της «ηγετικής» ομάδας που έχει συγκροτήσει γύρω του, δεν πρόκειται να χάσει τον έλεγχο της διοίκησης του δήμου και κυρίως της διαχείρισης της καθημερινότητας και της παραγωγής πολιτικής…
Έχοντας διαγνώσει, από την εποχή που ήταν ακόμη αξιωματική αντιπολίτευση, ότι δήμαρχος δεν γίνεσαι από το ουσιαστικό έργο που παράγεις για τους δημότες και την πόλη σου, αλλά από το «φαίνεσθε», επικεντρώθηκε στα μεγάλα λαμπερά έργα του κέντρου της πόλης και κυρίως στο επικοινωνιακό παίγνιο της προβολής, όντας πλέον ο αρχιμάστορας σ’ αυτό για όλους τους πολιτικούς, όλων των βαθμίδων εξουσίας…
Λαϊκιστής σε υπέρτατο βαθμό, ποντάρει διαρκώς στο συναισθηματικό θυμικό των δημοτών και κυρίως σε δύο κατηγορίες απ’ αυτούς, τους αδύναμους οικονομικά και τους νέους, που αρέσκονται στο δωρεάν «άρτο και θεάματα» που ο «δήμαρχος τους» τους προσφέρει αφειδώς σε κάθε ευκαιρία…
Είναι δε εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο έχει καταφέρει να «περνά» στους δημότες της πόλης, -ανεξάρτητα της πολιτικής τοποθέτησης τους, ως προς τα πολιτικά κόμματα της χώρας-, ότι όλα τα καλά που συμβαίνουν στην πόλη είναι αποκλειστικά δικό του έργο, ενώ όλα τα δεινά που αυτοί περνούν οφείλονται στις πολιτικές των εκάστοτε Κυβερνήσεων…
Με αυτή την τακτική, που ενισχύεται από το διαρκές επικοινωνιακό «μασάζ» με την μορφή «καταιγίδας» στην οποία υποβάλει τον «λαό» της πόλης, σε συνδυασμό με την άφθονη προσφορά του προς αυτόν σε γιορτές και πανηγύρια.., παραμένει όχι μόνο στο πολιτικό απυρόβλητο, αλλά ενισχύει διαρκώς και την λαοφιλία του, σε σημείο που ήδη στους παραπολιτικούς κύκλους συζητείται ότι το ποσοστό του 72+% που έλαβε στις εκλογές του 2019, δεν αντικατροπτίζει πλέον την πραγματικότητα …, αν και η τοπική κοινωνία δείχνει σημάδια και μάλιστα πολύ ισχυρά, ότι αλλάζει προς το αντίθετο… κυρίως λόγω κόπωσης προς τις πολιτικές του και το πρόσωπό του…
Όπως, αναφέρθηκε ποιο πάνω, είναι πανέξυπνος πολιτικά με το τοπικό πολιτικό θρύλο να αναφέρει ότι στο ξεκίνημα της ενασχόλησής του με τα κοινά της πόλης και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα αργότερα, είχε τις πολύτιμες συμβουλές ενός πολύ σοβαρού πολιτικού «μέντορα», για τον οποίο μερικοί γύρω από το κόκκινο κτίριο της πλατείας Δημοκρατίας, αναφέρουν ότι είναι ο ίδιος που για ολόκληρη δεκαετία ήταν ο επικοινωνιακός και όχι μόνο μέντορας του Ανδρέα Παπανδρέου…
Κατά τους «εχθρούς» του, πολιτικά εννοείται, είναι απλώς ένα δημιούργημα του μέντορά του, αν και αυτοί που βλέπουν ποιο αντικειμενικά τα πράγματα, θεωρούν ότι από ένα διάστημα και μετά ανεξαρτητοποιήθηκε ή μάλλον «αποκόπηκε» από την επιρροή του και ακολούθησε την δική του πορεία… Όπως, όμως, κι ότι κι αν συνέβη, εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι τόσο η πορεία του, όσο και τα αποτελέσματα τον δικαίωσαν και τον δικαιώνουν…
Σε κάθε περίπτωση, είναι παιδί της μεταπολίτευσης και διακρίνεται απ’ όλα όσα αυτή έφερε στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Πολιτικά, εδραίωσε την κυριαρχία του στην τοπική πολιτική σκηνή, εκμεταλλευόμενος τις φιλοδοξίες και κυρίως το «εγώ» των εν δυνάμει πολιτικών αντιπάλων του, κανιβαλίζοντας πολιτικά όλες τις τοπικές δημοτικές παρατάξεις, προσεταιριζόμενος σε κάθε δημοτική περίοδο, σημαντικά στελέχη της αντιπολίτευσης, που σε δεύτερη φάση τους απαξίωνε αδρανοποιώντας τους ουσιαστικά από την βάση τους, αφού τους καταστούσε με τον τρόπο αυτό αναξιόπιστους… σε ότι αφορά το πολιτικό και ιδεολογικό τους στίγμα…
Ουσιαστικά, επαλήθευσε με αυτές τις κινήσεις του, το λαϊκό ρητό «όποιος φεύγει έξω από το μαντρί το τρώει ο λύκος»…
Το ωραίο είναι ότι οι «παθόντες» διέγραφαν (ορισμένοι την διαγράφουν σήμερα) με χρονική σειρά την πορεία «διαπρύσιοι αντίπαλοι» – «ευαγγελιστές των ικανοτήτων και της προσωπικότητάς του» – «απατημένοι πολιτικοί σύζυγοι», με το τελευταίο να είναι και ο πολιτικός θάνατός τους…
Σήμερα, το πεδίο είναι απόλυτα καθαρό, χωρίς τίποτα να σκιάζει τόσο την πολιτική κυριαρχία του κ. Παχατουρίδη, όσο και το μέλλον του στα κοινά της πόλης, σε σημείο που κατά τους γνώστες τις τοπικής πολιτικής σκηνής το «παίγνιο» να εστιάζεται στο όχι ποιος θα είναι ο μελλοντικός αντίπαλος του για την Δημαρχία, αλλά ποιος θα είναι ο εκλεκτός διάδοχος στον οποίο θα δώσει το «δαχτυλίδι», όταν και όποτε ο ίδιος αποφασίσει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση… αν και ο ίδιος έχει αναφέρει ότι η «δημαρχία» δεν είναι γι’ αυτόν αυτοσκοπός αλλά το «ψώνιο» του… Πιθανόν αυτό να είναι και το μυστικό της, -από το 2002 και μετά-, κυριαρχίας του στα τοπικά πολιτικά δρώμενα…
Και αναφέραμε το «δαχτυλίδι» της διαδοχής, γιατί παρότι στο εσωτερικό της παράταξης του σημειώνονται ομαδοποιήσεις για την επόμενη μετά Παχατουρίδη ημέρα, είναι τόσο μεγάλη η κυριαρχία αλλά και η επιρροή του σε όλα τα μέλη της που κανείς δεν τολμά να τον αμφισβητήσει…
Αντίθετα, διαχειρίζεται με απόλυτα συγκεντρωτικό τρόπο, κάθε ενέργεια και δράση, τόσο της δημοτικής παράταξής του, όσο και της ηγετικής ομάδας που διοικεί το δήμο, μη αφήνοντας να ξεφύγει κανέναν και τίποτα από τη «γραμμή» που ο ίδιος χαράσσει, ενώ προβαίνει διαρκώς σε διορθωτικές κινήσεις ανακατανέμοντας διαρκώς την εξουσία που τους παραχωρεί, τυπικά ή άτυπα…
Δεν θα μπορούσε, όμως, να μην γίνει αναφορά και στην αντιπολίτευση που έχει απέναντί του ο κ. Παχατουρίδης… Γι’ αυτήν κυκλοφορεί στα παραπολιτικά στέκια της πόλης το πολιτικό ανέκδοτο που λέει συνοπτικά: «Αν ο θεός ρωτούσε πριν τις τελευταίες εκλογές τον κ. Παχατουρίδη, ποια αντιπολίτευση θα ήθελε απέναντί του, αυτός θα δυσκολεύονταν να επιλέξει διαφορετικά από αυτή που «έδωσε» η κάλπη».
Ίσως εκεί βασίζεται και η «απόλυτη» κυριαρχία στα δημοτικά πράγματα της πόλης του Ανδρέα Παχατουρίδη… άσχετα αν κανείς διαφωνεί ή όχι με την πολιτική του…
Διαδοχή ή κληρονομικότητα
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, που θα μπορούσε να προσδιοριστεί ότι ορίζεται από την αρχή του 2020, πληθαίνουν διαρκώς οι πληροφορίες ότι ο κος Παχατουρίδης, προσπαθεί, -ομολογουμένως με πολύ διακριτικότητα σε ότι αφορά την τοπική κοινωνία-, να προωθήσει ως φυσικό διάδοχό του στην πολιτική δημοτική παράταξή του πολύ στενό συγγενικό του πρόσωπο, γεγονός που προς το παρόν κρίνεται από τους έχοντες γνώση των πραγμάτων που έρχονται ως νεποτισμός… αφού η «κληρονομικότητα» στην Ελληνική Δημοκρατία, ακόμη κι αν έχει την έγκριση των ψηφοφόρων, δεν θεωρείται ότι και το καλύτερο από την ελληνική κοινωνία, με την στήλη να αδυνατεί να μεταφέρει όλα όσα φθάνουν σ’αυτή ως κριτική για την συγκεκριμένη περίπτωση…
Από την άλλη, η πολιτική παράταξη που έχει κυριαρχήσει από το 2019 στην κεντρική πολιτική σκηνή, έχει κατά πληροφορίες εκπέμψει προς τον νυν δήμαρχο της πόλης ότι «ναι… θα στηρίζει την ανανέωση προσώπων στα δημαρχικά αξιώματα… όχι όμως τα τυχόν φαινόμενα νεποτισμού και «κληρονομικότητας» διαδοχής…».
Αυτό, όμως που είναι βέβαιο, είναι ότι «ανησυχίες» της ηγετικής ομάδας που διαχρονικά έχει πλάι του ο κος Παχατουρίδης, για το τι μέλει γενάσθαι και ποιος θα είναι αυτός που θα ηγηθεί την επόμενη ημέρα μετά την αποχώρησή του από τα κοινά, έχουν πάψει εδώ και πάρα πολύ καιρό να «κυκλοφορούν», ακόμη και σε προσωπικές ιδιωτικού χαρακτήρα συζητήσεις των εν δυνάμει ενδιαφερόμενων διαδόχων, που για την αλήθεια των πραγμάτων είχαν στο παρελθόν, ακόμη και πριν τις εκλογές του 2019 εκδηλώσει ενδιαφέρον…
Φυσικά, όλα αυτά θα αποτελέσουν το ποιο καυτό θέμα πολιτικής συζήτησης στα τοπικά δρώμενα, τους επόμενους μήνες και μέχρι λίγο πριν τις επερχόμενες εκλογές του Οκτωβρίου του 2023, εφόσον υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που θα άρει το απαγορευτικό νέας υποψηφιότητας του κου Παχατουρίδη…, εκτός και αν έχει ήδη υπάρξει χωρίς να γίνει γνωστό…
Η τοπική κοινωνία
Για κάποιους λόγους, που προς το παρόν δεν είναι εξηγήσιμοι με ορθολογικά πολιτικά κριτήρια και στοιχεία, η τοπική κοινωνία δείχνει ή μάλλον εκπέμπει μηνύματα ότι «βαρέθηκε» την πολιτική παρουσία και κυριαρχία των ίδιων προσώπων εδώ και μία 20ετία, παρότι αναγνωρίζει το έργο που έχουν επιτελέσει…
Κύριο κριτήριο και επιδρών στοιχείο σ’αυτή την ανεξήγητη για πολλούς και μη κατανοήσιμη κοινωνική στροφή που τείνει να μετασχηματισθεί σε ιδιότυπο πολιτικό ρεύμα κατά του δημάρχου Παχατουρίδη και της ηγετικής ομάδας του, είναι η αλαζονία στην άσκηση ή μάλλον στην μη άσκηση της «εξουσίας» που τους έχει παραχωρηθεί δια των εκλογών, σε ότι αφορά την ορθή διαχείριση των κοινών και τις πρακτικές που αφορούν την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των δημοτών…
«Καλός ήταν ο Παχατουρίδης… αλλά δεν βαρέθηκε… να είναι δήμαρχος… Ας καταλάβει ότι θα πρέπει να αλλάξει και αυτός και οι τριγύρω του…». Είναι μέσες άκρες όσα έχουν αρχίσει και εκφέρονται σε χαμηλούς ακόμη τόνους…
Το νεράκι έχει αρχίσει να τρέχει σχηματίζοντας προς το παρόν μικρό σχεδόν αόρατο ρυάκι… Σιγά θα πει κάποιος αμφισβητών όλα τα ποιο πάνω…
Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι…: Και γίνει ορμητικό ρέμα και καταλήξει σε τσουνάμι…; Ο χρόνος υπάρχει…
Το μόνο δύσκολο σε όλα αυτά είναι ότι οι πολιτικοί ελιγμοί που μπορεί να κάνει πλέον ο κος Παχατουρίδης έχουν σχεδόν εξαντληθεί… και ας μην «καθίσει» κανείς πάνω στο 72% του 2019 γιατί θα εκπλαγεί…
—————
Υ.Γ. Για την αντιπολίτευση του Δήμου και την συμπεριφορά της απέναντι στον Ανδρέα Παχατουρίδη και τα πεπραγμένα του σε επόμενο σημείωμα… Ως τότε ας «κοιμούνται» ήσυχα και ήρεμα… Έτσι κι αλλιώς η θητεία τους έχει αρκετό χρόνο για να εξαντληθεί έως το 2019… Μέχρι τότε θα φέρουν και τον τίτλο «δημοτικός σύμβουλος», που πιθανόν για ορισμένους από αυτούς είναι και το μεγαλύτερο επίτευγμά τους…
*Το άρθρο είχε δημοσιευθεί με το ίδιο κεντρικό θέμα και σχεδόν τις ίδιες πολιτικές παραμέτρους και αιτιάσεις λίγο πριν το 2017. Εάν έχει αλλάξει κάτι για τα δρώμενα στην τοπική αυτοδιοικητική σκηνή… ο αναγνώστης θα πρέπει να το κρίνει μόνος του…
Νίκος Παρίκος / Vukentra.gr
