Χάνει χώρους κοινόχρηστου πρασίνου ή όχι ο Δήμος Περιστερίου
Όλα καλά, όλα ωραία στο Δήμο Περιστερίου. Δεν του έφθαναν όλα όσα συμβαίνουν, κινδυνεύει να χάσει το Εκθεσιακό του κέντρο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αγίου Βασιλείου και Δωδεκανήσου και μέρος από την έκταση που σήμερα λειτουργεί το Αμαξοστάσιο.
Το είχαμε αποκαλύψει από τον Οκτώβριο του 2012, αλλά ουδέποτε μέχρι σήμερα η διοίκηση του Ανδρέα Παχατουρίδη έδωσε δημόσιες διευκρινήσεις για το θέμα της δικαστικής διεκδίκησης έκτασης στο τετράγωνο Δωδεκαννήσου-Αγίου Βασιλείου-Λάρνακος-Αναπαύσεως, από ιδιώτες φερόμενους ως ιδιοκτήτες.
γράφει ο Νίκος Παρίκος

Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά από το 2012, δύο ιδιώτες, οι κ.κ. Γεώργιος Ταράσης και Μαρία Σειρηνάκη κατέθεσαν στις 18-01-2010 στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών αγωγή με την οποία διεκδικούσαν έκταση 18 στρεμμάτων που σήμερα καταλαμβάνει το Εκθεσιακό Κέντρο, το τεράστιο «δημοτικό πάρκινγκ δίπλα σ’αυτό και το μικρό χωμάτινο γήπεδο δίπλα τους. Ζητούσαν δε να ακυρωθεί η από 14/8/1981 πράξη απαλλοτρίωσής της που έγινε με Προεδρικό Διάταγμα το 1981 (ΦΕΚ 569Δ΄/1981). Από την άλλη ο Δήμος ισχυρίζονταν ότι η έκταση αυτή την απέκτησε το 1977 είτε με αγοραπωλητήρια συμβόλαια, είτε με «έκτακτη χρησικτησία».
Το θέμα επανήλθε πάλι χωρίς καμία αναφορά για τα ποιο πάνω, στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, στην οποία παρουσία του δημάρχου κου Παχατουρίδη, -σημειωτέον ο δήμαρχος δεν μίλησε καθόλου-, οι αντιδήμαρχοι Οικονομικών και Δημοτικής Περιουσίας κ.κ. Α.Σταυρούλιας και Π.Λύκος, ζήτησαν να εγκριθεί η σύναψη δανείου 5 εκατομμυρίων και συνολικά 17 εκατ. ευρώ για την αγορά δεσμευμένων οικοπέδων που οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες τους ζητούν είτε την εξαγορά τους, είτε την απελευθέρωση τους…
Μάλιστα ο αντιδήμαρχος Δημοτικής Περιουσίας, απεκάλυψε ότι τα 5 αυτά εκατ. ευρώ προορίζονται για την αγορά οικοπέδων μέσα στο τετράγωνο των οδών Δωδεκαννήσου-Αγίου Βασιλείου-Λάρνακος-Αναπαύσεως, που βρίσκετε απέναντι από το Άλσος Περιστερίου και είναι χαρακτηρισμένος χώρος δημοτικού κοινόχρηστου πρασίνου από το 1981, χωρίς να δώσει καμία άλλη εξήγηση η παροχή πληροφοριών…
Το ερώτημα που υφίσταται πλέον είναι: Για ποιον ιδιώτη ιδιοκτήτη οικοπέδων στο τετράγωνο Δωδεκαννήσου-Αγίου Βασιλείου-Λάρνακος-Αναπαύσεως, προορίζεται το τραπεζικό δάνειο των 5.000.000 ευρώ που ανακοινώθηκε ότι θέλει να συνάψει ο Δήμος Περιστερίου, για αγορές δεσμευμένων οικοπέδων;
Τελικά έχει τελεσιδικήσει η «Αγωγή» των δύο διεκδικητών του Εκθεσιακού Κέντρου ή όχι…

Όλα καλά, όλα ωραία στο Δήμο Περιστερίου. Δεν του έφθαναν όλα όσα συμβαίνουν, κινδυνεύει να χάσει και το Εκθεσιακό του κέντρο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αγίου Βασιλείου και Δωδεκανήσου. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά δύο ιδιώτες, οι κ.κ. Γεώργιος Ταράσης και Μαρία Σειρηνάκη κατέθεσαν στις 18-01-2010 στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών αγωγή με την οποία διεκδικούν έκταση 18 στρεμμάτων που σήμερα καταλαμβάνει το Εκθεσιακό Κέντρο και το μικρό χωμάτινο γήπεδο δίπλα σ’ αυτό. Ζητούν δε να ακυρωθεί η από 14/8/1981 πράξη απαλλοτρίωσής της που έγινε με Προεδρικό Διάταγμα το 1981 (ΦΕΚ 569Δ΄/1981).
Σύμφωνα με το 30697/25-9-2012 έγγραφο του νομικού συμβούλου του Δήμου προς την Οικονομική Επιτροπή ο δήμος έχει σε πλήρη κυριότητα την διεκδικούμενη έκταση από το 1977, κυριότητα που απέκτησε είτε με αγοραπωλητήρια συμβόλαια, είτε με «έκτακτη χρησικτησία». Προτείνει δε ο δήμος να «ασκήσει αγωγή αναγνώρισης της κυριότητάς του για την έκταση που περικλείεται από τις οδούς δρόμους Δωδεκανήσου – Αγ. Βασιλείου (Εκθεσιακό Κέντρο)». Τώρα για ποιο λόγο ο δήμος πρόκειται να αποφασίσει σήμερα (Οκτώβριος 2012) ενώ η αγωγή έχει κατατεθεί από τον Ιανουάριο 2010 είναι θέμα της δημοτικής αρχής να απαντήσει.
Περισσότερα για τα περίεργα της υπόθεσης, τα σκοτεινά της σημεία και τις παραλείψεις του δήμου από το 1981 έως σήμερα στο άρθρο που ακολουθεί…
———————
΄΄Καμία Δημοτική Αρχή από το 1981 και μετά δεν ενδιαφέρθηκε να κάνει απαλλοτριώσεις…΄΄
Οι διεκδικήσεις
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά δύο ιδιώτες, οι κ.κ. Γεώργιος Ταράσης και Μαρία Σειρηνάκη κατέθεσαν στις 18-01-2010 στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών αγωγή με την οποία διεκδικούν έκταση 18 στρεμμάτων που σήμερα καταλαμβάνει το Εκθεσιακό Κέντρο και το μικρό χωμάτινο γήπεδο δίπλα σ’ αυτό.
Ζητούν δε να ακυρωθεί η από 14/8/1981 πράξη απαλλοτρίωσής της που έγινε με Προεδρικό Διάταγμα το 1981 (ΦΕΚ 569Δ΄/1981).
Σύμφωνα με το 30697/25-09-2012 έγγραφο του νομικού συμβούλου του Δήμου προς την Οικονομική Επιτροπή ο δήμος έχει σε πλήρη κυριότητα την διεκδικούμενη έκταση από το 1977, κυριότητα που απέκτησε είτε με αγοραπωλητήρια συμβόλαια, είτε με «έκτακτη χρησικτησία», αφού από το έτος αυτό ο χώρος διαμορφώθηκε με δικές του δαπάνες.
Προβάλετε επίσης το επιχείρημα ότι στην διεκδικούμενη αίτηση έχει ανεγερθεί το Εκθεσιακό Κέντρο και έχουν διεξαχθεί σ’ αυτό δεκάδες Βιοτεχνικές Εκθέσεις με πανελλήνια και διεθνή προβολή, έχει δε κατά καιρούς παραχωρηθεί αντί μισθώματος η χρήση του χώρου σε διάφορους τρίτους για την πραγματοποίηση κλαδικών εκθέσεων.
Ο νομικός σύμβουλος στο έγγραφο του καταλήγει ότι «ο σκοπός της απαλλοτρίωσης έχει εκπληρωθεί και έχει μεταβληθεί ο χώρος σε χώρου πρασίνου – Εκθεσιακό Κέντρο, χωρίς μέχρι σήμερα να υπάρξει οποιαδήποτε αμφισβήτηση της νομής και κατοχής και του δικαιώματος κυριότητος του Δήμου Περιστερίου». Ζητά δε να λάβει απόφαση η Οικονομική Επιτροπή για «Άσκηση αγωγής αναγνώρισης κυριότητας του Δήμου για την έκταση που περικλείεται από τις οδούς δρόμους ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ – ΑΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ)» και «Άσκηση παρέμβασης του Δήμου Περιστερίου ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών για την απόκρουση της από 18-01-2010 προσφυγής».
Όλα καλά θα πει κάποιος καλόπιστος. Τι ποιο φυσικό, νόμιμο και ηθικό ο δήμος να προασπίσει τα δικαιώματα του, όταν μάλιστα πρόκειται και για χώρο πρασίνου κι όχι για κάποια χρωστούμενα σε κάποιο προμηθευτή ή υπάλληλο.
Οποιοσδήποτε όμως διαθέτει στοιχειώδεις νομικές γνώσεις θα αντιληφθεί ότι η υπόθεση κάπου χωλαίνει.
Η ιστορία
α. Το προεδρικό διάταγμα του 1981 ορίζει την απαλλοτρίωση όλης της έκτασης που περικλείεται από τους οδούς Δωδεκανήσου – Αγίου Βασιλείου – Λάρνακος και Αναπαύσεως μέσα στην οποία περιλαμβάνεται και η διεκδικούμενη σήμερα έκταση των 18 στρεμμάτων.
Από τα συμφραζόμενα του νομικού συμβούλου του δήμου Περιστερίου φαίνεται ότι ουδέποτε έγινε απαλλοτρίωση αυτής της έκτασης, αφού μέρος της αποκτήθηκε με αγοραπωλητήρια συμβόλαια και ένα άλλο τμήμα της διεκδικείται σήμερα με «χρησικτησία».
Έτσι ίσως εξηγείται και γιατί η έκταση μεταξύ του Αμαξοστασίου και της οδού Λάρνακος παρέμεινε σε ιδιώτες και δεν «πέρασε» στην ιδιοκτησία του δήμου παρότι από το 1981 έχει χαρακτηρισθεί χώρος πρασίνου.
β. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά ο χώρος στην γωνία Αναπαύσεως και Λάρνακος ανήκει κατά 50% στο δήμο (είναι άγνωστο πως πέρασε στην κυριότητά του) και κατά το άλλο 50% σε ιδιώτη με την Ιερά Μητρόπολη Λαμίας να εγείρει κι’ αυτή διεκδικήσεις. Αντίθετα η διπλανή έκταση στη γωνία Λάρνακος και Αγίου Βασιλείου, στην οποία λειτουργεί ιδιωτική επιχείρηση, ανήκει κατά 100% σε ένα και μόνο ιδιώτη. Πρόσφατα, όπως γνωστοποιήθηκε άτυπα από παράγοντες του δήμου, εγκρίθηκε από την Περιφέρεια Αττικής κονδύλι 6.5 εκατομμυρίων ευρώ από τα οποία τα 5 προορίζονται για την «αγορά» αυτών των δύο εκτάσεων. Σύμφωνα με υπηρεσιακούς παράγοντες του δήμου υπάρχει σε εξέλιξη μακρά δικαστική διαμάχη για τη διοικητική αποβολή ενός από τους δύο αναφερόμενους ιδιώτες, από την έκταση που διατείνονται ότι κατέχουν. Το συγκεκριμένο «οικόπεδο» χρησιμοποιείται σήμερα από αγνώστους ως χώρος στάθμευσης βαρέων οχημάτων και μηχανημάτων τεχνικών έργων (φωτό). Έχουν μάλιστα αποκλείσει την πρόσβαση σε αυτό με «μπάρα» χωρίς να έχουν αντιδράσει οι υπηρεσίες του δήμου.

γ. Ο δήμος Περιστερίου, από το 1981 έως σήμερα, δεν έχει προχωρήσει στις διαδικασίες διοικητικής αποβολής των φερόμενων ως ιδιοκτητών από τις εκτάσεις αυτές και ορισμού αποζημίωσής τους σύμφωνα με όσα ορίζει η νομοθεσία για τις εκτάσεις αυτές αφού το προεδρικό διάταγμα με το οποίο χαρακτηρίσθηκαν ως χώρος πρασίνου και ορίζεται η απαλλοτρίωσή τους ουδέποτε αναιρέθηκε. Όπως προβλέπει η νομοθεσία, από τη στιγμή που δεν αμφισβητήθηκε νομικά η απαλλοτρίωση, η μόνη διεκδίκηση που μπορεί να υπάρξει είναι το «ύψος» της αποζημίωσης. Από τα στοιχεία φαίνεται ότι ο δήμος Περιστερίου, ουδέποτε από το 1981 έως σήμερα, κίνησε τις διαδικασίες απαλλοτρίωσης της έκτασης που ορίζεται από το Π.Δ. του 1981 (ΦΕΚ 569Δ΄/1981).

δ. Ο δήμος Περιστερίου, αντί να απαλλοτριώσει μέρος της έκτασης στην οποία κατασκευάσθηκε το Εκθεσιακό Κέντρο, προχώρησε στην αγορά της από ιδιώτη (σύμφωνα με πληροφορίες ονομάζεται Λαλιώτης και ήταν κάτοικος Αιγάλεω) παρότι αυτή είχε ήδη απαλλοτριωθεί. Παλιοί δημοτικοί παράγοντες θέτουν το ερώτημα: «Ποια σχέση είχε αυτή η πράξη με γειτονικά οικόπεδα που νομιμοποιήθηκε η ιδιοκτησία τους με αυτό τον τρόπο;»

ε. Ο δήμος Περιστερίου ουδέποτε προχώρησε έως σήμερα σε ανάκληση της άδειας λειτουργίας των εγκαταστάσεων που λειτουργούν στην, χαρακτηρισμένη ως χώρο πρασίνου, έκταση στη γωνία Λάρνακος και Αγίου Βασιλείου, παρότι αυτό είναι υποχρεωτικό από την ισχύουσα νομοθεσία. Επίσης, για άγνωστους λόγους, δεν σφράγισε τις εγκαταστάσεις εκτροφής πουλιών και σκύλων επί της οδού Λάρνακος και δεν απέτρεψε την κατασκευή παραπηγμάτων από λαμαρίνα στον ίδιο χώρο. Ακτιβιστές και οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος μιλούν ότι αυτό έχει σχέση με την αυθαίρετη και παράνομη λειτουργία του Αμαξοστασίου του δήμου που είναι δίπλα του, δηλαδή χρησιμοποιείται ως «κάλυψη» του.

στ. Ενώ το αμαξοστάσιο θεωρείται παράνομο, ο χώρος που καταλαμβάνει είναι χαρακτηρισμένος από το 1981 ως χώρος πρασίνου και η κυριότητα του δήμου επί της έκτασης που αυτό λειτουργεί βασίζεται σε αυθαίρετη καταπάτηση και «έκτακτη χρησικτησία» (όπως εγγράφως ομολογεί ο νομικός του σύμβουλος) ο δήμος σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής πραγματοποίησε, με αφορμή την εγκατάσταση του «Λειοτεμαχιστή» των απορριμμάτων, τον Οκτώβριο του 2010 έργα σε αυτό που σύμφωνα με πληροφορίες ξεπέρασαν τα 5.5 εκατομμύρια ευρώ.
Η Αντίδραση του Δήμου
Ο νομικός σύμβουλος του δήμου κ. Σιουρούνης έχει εισηγηθεί (έγγραφο 30697/25-09-2012) να προχωρήσει ο δήμος σε διπλή νομική ενέργεια για το θέμα. α. «Άσκηση αγωγής αναγνώρισης κυριότητας του Δήμου για την έκταση που περικλείεται από τις οδούς δρόμους ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ – ΑΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ)» και β. «Άσκηση παρέμβασης του Δήμου Περιστερίου ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών για την απόκρουση της από 18-01-2010 προσφυγής». Σωστή πρόταση για την προάσπιση των συμφερόντων του δήμου. Έως σήμερα δεν έχει γίνει γνωστό αν η πρόταση του έγινε δεκτή από την Οικονομική Επιτροπή. Σε κάθε περίπτωση δεν έχει φθάσει ως θέμα στο δημοτικό συμβούλιο.
Το παράδοξο, όμως, είναι ότι ο νομικός σύμβουλος προτείνει την «άσκηση αγωγής αναγνώρισης κυριότητας» για το οικόπεδο που καταλαμβάνει το Εκθεσιακό Κέντρο και όχι για κάποιο άλλο τμήμα της συνολικής έκτασης που έχει χαρακτηρισθεί ως χώρος πρασίνου. Δημοτικοί σύμβουλοι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα γι’ αυτό το θέμα μας δήλωσαν ότι η έκταση του Εκθεσιακού Κέντρου έχει αγορασθεί με συμβόλαιο από το Δήμο Περιστερίου και αν πράγματι ασκηθεί τέτοια αγωγή είναι άνευ σημασίας. Εκτός βέβαια της περίπτωσης που άλλα λένε τα «χαρτιά».
Επιμύθιο
Σύμφωνα με έμπειρους παράγοντες που δραστηριοποιούνται στα κοινά της πόλης του Περιστερίου, η υπόθεση αυτή έχει αρκετά σκοτεινά σημεία, διαχρονικά από το 1981 έως σήμερα. Τους προκαλεί μάλιστα εντύπωση πως δύο «άγνωστοι» σε όλους φερόμενοι ως ιδιοκτήτες εμφανίστηκαν το 2010 να διεκδικούν 18 στρέμματα, 38 ολόκληρα χρόνια από την στιγμή που ο δήμος με τον ένα ή άλλο τρόπο διαχειρίζεται και χρησιμοποιεί την διεκδικούμενη έκταση.
Σημειώνουν μάλιστα με έμφαση ότι ήταν λάθος ο δήμος να προχωρήσει σε αγορά έκτασης που είχε ήδη απαλλοτριωθεί και να μην προβεί σε όλες τις νομικά θεσμοθετημένες διαδικασίες για την αποβολή όλων των ιδιωτών από όλες τις ιδιοκτησίες που ορίζει το προεδρικό διάταγμα.
Κατά την άποψη τους ο δήμος, με την ενέργεια του αυτή, έδωσε νομικό «πάτημα» για την νομιμοποίηση κάθε διεκδίκησής τους πέρα από την νόμιμη αποζημίωσής τους. Η δικαιολογία που προβάλλουν όλες οι έως σήμερα διοικήσεις του δήμου ότι ουδέποτε «βρήκαν» ή τους χορηγήθηκαν κονδύλια για την αποζημίωση των φερόμενων ως ιδιοκτητών της έκτασης που έχει χαρακτηρισθεί ως χώρος πρασίνου δεν ευσταθεί αφού άλλο θέμα είναι η εκταμίευση χρημάτων για απαλλοτριώσεις και άλλο οι νομικές ενέργειες για την πραγμάτωσή της, ενέργειες που ποτέ δεν έγιναν από καμία δημοτική αρχή σε όλο το χρονικό διάστημα των 32 ετών από το 1981 έως σήμερα.
Χαρακτηρίζουν μάλιστα αυτή την παράλειψη ως «κακούργημα» για τον λαό του Περιστερίου αφού αν οι νομικές ενέργειες για την απαλλοτρίωση της έκτασης είχαν ξεκινήσει από το 1981 το ύψος της αποζημίωσης των ιδιωτών ιδιοκτητών της θα ήταν το 10% περίπου της σημερινής αξίας της.
Επισημαίνουν μάλιστα ότι αν οι δύο εμφανισθέντες και φερόμενοι ως ιδιοκτήτες 18 στρεμμάτων αυτής της έκτασης παρ’ ελπίδα δικαιωθούν στα δικαστήρια ο δήμος Περιστερίου θα κλιθεί να τους καταβάλει αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Πρόσφατο παράδειγμα το οικόπεδο, συνολικής έκτασης 1.5 στρέμματα περίπου, για το 28ο Δημοτικό σχολείο για το οποίο επιδικάστηκε αποζημίωση 1.270.000 ευρώ στον ιδιοκτήτη του από τα δικαστήρια.
Νίκος Παρίκος